بررسی نسبت ال آرژینین به دی متیل آرژینین نامتقارن در بیماران مرد میانسال مبتلا به پرفشار خونی و تاثیر تمرین ورزشی هوازی بر این متغیر

زمینه و هدف: عملکرد اندوتلیومی عروق بر فشارخون تاثیر دارد و در این راستا نسبت L-Arg/ADMA از اهمیت برجسته­ای برخوردار است. تاثیر تمرین ورزشی بر فشارخون نیز تایید شده است. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین ورزشی هوازی بر نسبت L-Arg/ADMA در بیماران مرد میانسال مبتلا به پرفشارخونی است. روش بررسی: در مطالعه نیمه تجربی حاضر به ترتیب 12 و 24 مرد میانسال سالم (سن:80/2±66/49، قد: 66/4±16/174، وزن: 65/12±08/81) و مبتلا به پرفشارخونی انتخاب شدند. افراد بیمار در دو گروه 12 نفره کنترل(سن:53/2±08/52، قد: 81/5±75/173، وزن: 26/8±08/80) و تمرین ورزشی هوازی(سن: 01/3±54/50، قد: 98/5±01/177، وزن: 15/13±09/86) قرار گرفتند. تمرین شامل 12هفته دویدن هوازی با شدت 60 درصد ضربان قلب ذخیره و سه جلسه در هفته روی تردمیل به مدت 12دقیقه بود که تا هفته ششم هر هفته 3 دقیقه و پس از آن هر دو هفته 3 دقیقه به زمان آن اضافه شد به گونه ای که زمان تمرین در 2 هفته آخر به 36 دقیقه رسید. فشارخون استراحت و نسبت L-Arg/ADMA قبل و بعد از دوره تمرینی سنجیده شد. اندازه­گیری متغیرهای خونی به روش الایزا، طبیعی بودن توزیع داده­ها با آزمون شاپیروویلک و تفاوت­های بین گروهی به وسیله آزمون­های تی مستقل و تحلیل واریانس با اندازه­گیری مکرر در سطح آلفای 05/0 انجام شد. یافته­ها: نتایج نشان داد نسبت فوق در افراد سالم از بیماران بیشتر است (099/5=t و 0001/0=P). همچنین تمرین هوازی زیربیشینه باعث کاهش معنی­دار فشارخون سیستولی (698/8=F و008/0=P) و افزایش نسب L-Arg/ADMA شد(741/10=F و 004/0=P). نتیجه­گیری: بنابراین به نظر می­رسد فشار خون و عملکرد اندوتلیومی عروق مختل شده در بیماران مبتلا به پرفشارخونی بواسطه مشارکت در تمرینات منظم هوازی بهبود می­یابد.